Anderhalve week later lijkt het of we een maand gereisd hebben… Ons schema is druk, maar goed te doen. Zo zien we een zoveel mogelijk van dit prachtige en diverse land! Het schrijven van een blog is leuk en leek in NL een goed idee, ik hield alleen geen rekening met de bar slechte wifi verbindingen hier 😔 zeer ws zal ik deze blog moeten posten zonder foto’s, maar die houden jullie tegoed.
Mama en ik reizen 5 weken samen en zijn bijna 24 uur per dag bij elkaar… We beleven samen een hele bijzondere reis. Het is ontzettend fijn samen, met af en toe onze momentjes. De afgelopen jaren is er veel gebeurd en door de waan van de dag hebben we er weinig over gesproken. Hier hebben we echt de tijd voor elkaar en kunnen we het niet ontwijken; een combinatie die we nodig hadden en wat onze band alleen maar heeft versterkt!
Daarnaast vergeet ik weleens de leeftijd van mama (wat ik hier maar niet opschrijf 😉) en besef ik me hoeveel respect ik voor haar heb. Ze heeft me alle vrijheid gegeven om te boeken wat ik wilde, dus af en toe slapen we op bijzonder mooie plekjes, maar soms zitten we tussen de blowende backpackers in keukens met teveel vliegjes! Wat me het meest verbaast is dat mama dat geweldig vindt (behalve die vliegjes dan) en ik toch een beetje smetvrezerig en ongemakkelijk rondloop 😂😂
Mijn laatste blog schreef ik over The Crags… Waar we een heerlijk tijd hadden en al zip-linend over een cayon heen gingen! Na deze bijzondere locatie moesten we in Port Elisabeth ons auto’tje inleveren. Een luxe die we op het laatste moment hadden aangeschaft en een hele goede keuze bleek. Dit was onze overgang van de Garden Route naar de Wild Coast. Een contrast wat hier echt goed voelbaar is…
Maar eerst Addo national elephant park, want door de Baz Bus waren we genoodzaakt een dag in Port Elisabeth te blijven. De keuze viel op Addo, want ja… Hoe meer wild life zien hoe beter!! In Addo hebben we door veel dieren een beetje een voorgerechtje gehad voor Kruger. De olifanten om onze auto en de andere dieren waren zo tof! We hadden met z’n tweeën een gids en hij maakte een heerlijke bbq lunch voor ons in het park. Het was wel onze eerste echte ervaring met een wat minder schoon hostel. Maar heel eerlijk… de service was top en toen we de volgende dag ons versliepen (met 1,5 uur 😳) belde de eigenaar de chauffeur van de bus en zorgde hij ervoor dat we toch nog mee konden (met een shortcut door Addo!). Dus ja, dan maar liever iets minder schoon en hele toffe mensen!
We verplaatsen ons hier met de Baz Bus. Dit is een hop off hop on bus en het bevalt prima. We missen wel een beetje de vrijheid van onze auto, maar ik zou hier niet graag met pech langs de weg komen te staan. Je moet rekening houden met de tijden en soms betekent dat een paar uur wachten… maar veilig aankomen is toch iets belangrijker.
De dag na Addo hadden we een lange reisdag en niet zo goed rekening gehouden met eten, of beter: geen eten. We leefden op wat nootjes, crackers en fruit en vanaf deze dag gaan we niet meer op pad zonder eten. We kwamen aan het einde van de dag aan op een bijzondere plek… zoals Floortje zou zeggen; een plek aan het einde van de wereld. Een paar huisjes aan een verlaten strand, gerund door de Village, eten wat de pot schaft en vuur maken voor een warme douche. Het kostte ons een paar uur extra rijden, maar was het meer dan waard.
Na twee nachtjes verlieten we deze mooie plek en reden we noordelijker naar Umzumbe. Daar sliepen we in de jungle, in een boomhut, met hele toffe, maar iets minder schone mensen. De boomhut, de yoga en de live muziek bij de Rock waren echte hoogtepunten. De viezigheid, vlooienbeten over mijn hele lichaam, de dikke rat ’s nachts en ’s ochtends in onze kamer waren iets minder fijn… Ook het gevoel van opgesloten te zitten, hoge hekken met stroom en de onveiligheid overdag op straat gaven me een onbehagelijk gevoel. We hadden deze dagen ook veel (heeeeel veel) regen, wat het verblijf niet leuker maakte. Ik was niet verdrietig dat we deze plek mochten verlaten…
Nu zijn we in Durban… Een stad waar we veel over gehoord hebben. Iedereen waarschuwt ons; het is gevaarlijk! Gelukkig heb ik een plekje iets buiten Durban uitgekozen; aan het strand en een beetje een surfers plek. We kwamen laat aan en de kamer was erg klein en gehorig… maar toen we vanmorgen wakker werden bleek het een mooie plek, met heerlijk ontbijt, leuk personeel en de mogelijkheid om eindelijk mijn kleren te wassen! De komende dagen gaan we richting de bergen en natuur van Drakensbergen en Kruger. We kijken er erg naar uit, al slapen we straks in tenten; ik weet dat mama dat wel aankan 😊😊
lot's wanderlust 