Mijn laatste dag in Zuid-Afrika… in ieder geval tijdens deze wereldreis! Wat heb ik er enorm van genoten 😍😍 Dus ja… echt de laatste keer zal het niet zijn, want ik wil sws terug met Mark ❤️.
De laatste 1,5 week waren wederom geweldig… Van Durban hebben we weinig gezien, maar een dagje rust tussendoor in een minder mooie stad was heel fijn. Na Durban reden we naar de Drakensbergen; voor ons echt een paradijs na de toch iets minder veilige Wild Coast. We sliepen samen in een klein tentje en genoten van de rustgevende en adembenemende natuur. Omdat ik echt even iets actiefs wilde doen en mama graag naar Lesotho wilde (wat ze helemaal geweldig vond!), besloten we een dagje op te splitten. Ik regelde twee personen (min. aantal personen was 3) voor een pittige hike met een gids in de Drakensbergen. En dat heb ik geweten… 😳.
We vertrokken 06.30 uur, zonder al te veel info en met een lunch pakketje en 2 liter water… Het was de heftigste hike die ik ook gedaan heb, uren achter elkaar klimmen met 3 super fitte ervaren klimmers hahaha!! Om 13.30 uur kwamen we aan bij de laatste 200 meter, waar we vanwege de moeilijkheid 2 uur over zouden doen. 4 stukken verticale rotswand moesten we zonder beveiliging beklimmen, zoals op een klimwand in de gymzaal… alleen hier was de afgrond honderden meters 😳. Ik voelde mijn zware benen en de kramp probeerde het soms nog iets ingewikkelder te maken. Maar de gids was gek, maar super rustig en hij sprak ons door alle moeilijke stukken heen. De overwinning op de top was heerlijk en het uitzicht overweldigend!! Na een korte stop mochten we natuurlijk ook weer terug en ondanks dat het naar beneden was, leek de terugweg nog langer dan in het begin. Aan het einde van de tocht moesten we weer door de kleine rivier en ik denk dat mijn voeten (en blaren) koud water nog nooit zo lekker hebben gevonden. De tocht bleek 24 km in totaal 😳😳, maar de Cathedrals Peak is overwonnen!!
De dage erna reden we voor de laatste keer met de Bazbus naar onze laatste stop in Jo’burg. De Bazbus was een goede optie voor de tweede helft van onze reis; je bent iets minder flexibel, maar voor twee vrouwen is het veiliger en ook meer ontspannen om gewoon lekker in te kunnen stappen.
En dan ons laatste avontuur: Kruger Nat. park. Safe the best for last ☺️ wat een geweldige ervaring was dat… Ik denk zelfs mijn geweldigste reiservaring ooit! We sliepen in onze eigen safari tent, net naast het Krugerpark en naast het privépark Sabi Sand. Dit privépark is hetzelfde park als Kruger (er zitten geen hekken tussen), maar omdat het privé is gelden er andere regels. Toen we aan het eind van de middag aankwamen, mochten we gelijk mee voor onze eerste Gamedrive in het privépark in een open auto zonder dak. In Kruger zijn ze verplicht om een dak en zijpanelen te hebben. Daarnaast mogen ze van de paden afwijken, wat in Kruger streng verboden is… en dat hebben we meegemaakt!! Na 10 minuten spotte onze Ranger een luipaard, hij was helemaal blij, want dit dier hadden ze al een tijdje niet gezien. Hij reed door het gras, over bomen, planten, in afgronden en tegen steile wanden op. Met als effect dat het luipaard op 1 meter afstand naast mij stond ☺️. Dezelfde avond zagen we neushoorns, olifanten en heel veel andere dieren van dichtbij en dronken we een biertje in het park naast de auto tijdens de zonsondergang…
De volgende dag reden we naar Kruger, met als doel de rest van de Big 5 te spotten. Onze gids Lucky, bracht ons die dag geluk, want we zagen de buffel en de leeuwen! De big 5 was binnen, maar door de giraffen, zebra’s, hippo’s, verschillende antilopes, apen, slangen en nog veel meer, hadden we een geweldige dag! De lodge waar we sliepen, voelde als een familie, het eten was geweldig en de service briljant. Het was het duurste onderdeel van de reis, maar elke cent meer dan waard.
De laatste dagen verbleven we in Jo’burg… een stad waarvan de meeste mensen zeggen dat je het mag overslaan. Desondanks hebben we gister een tour door het centrum gemaakt, het township Soweto en het apartheidsmuseum bezocht. Het blijft me verbazen dat zo kort geleden hier verschrikkelijke wetten bestonden die mensen op basis van huidskleur en afkomst van elkaar scheidde. Hoewel er zeker nog verschillen zijn, is het een stuk verbeterd, maar je voelt de littekens en je ziet dat er nog een hele lange weg te gaan is…
Mama en ik gaan zo naar het vliegveld; we moeten nu na 5 weken echt afscheid nemen. Mama vliegt naar Amsterdam en ik naar Melbourne, een mega tijdsverschil uit elkaar. Door een wijziging van mijn vluchten heb ik een dagje Doha for free en kom ik zondag pas aan in Australië. Ach ja, als je een half jaar reist maakt die extra reisdag ook niet zoveel uit. Tot zover Zuid-Afrika en mijn trip met mama, waar we samen ontzettend van hebben genoten en waar we nog vaak aan zullen denken ❤️ Tot in Australië 😊
lot's wanderlust 