Ja… het is al een tijdje geleden 😳 maar nu toch echt mijn blog uit South America;
South America; tot nu toe een reis vol hoogte- & (helaas ook) dieptepunten… Ik schrijf mijn blog vanuit Sucre, de hoofdstad van Bolivia en het is hier heerlijk. Na Kaapstad (lang lang geleden) ben ik de afgelopen maanden maar door en door blijven reizen, dus ik heb mezelf 2 weken Spaanse les cadeau gegeven in deze fijne stad 😊. Ik weet dat ik niks te klagen heb, maar ik merkte dat mijn energielevel daalde en mijn lichaam vroeg om rust. Dus nu; mijn eigen kamer in een rustig B&B, lekker ontbijten, Spaans leren en genieten! En ja… ook hier een nadeel; ik ben al 2 keer ziek geweest van eten/drinken in 1 week tijd; aangezien echt bijna iedereen hier ziek wordt zal het er wel bijhoren…
Maar mijn reis begon in Buenos Aires, alweer 3 weken geleden. Ik had een heerlijk hostel en ontmoette toffe mensen. Eindelijk weer de sfeer die ik zo miste uit Zuid-Afrika; gezellige mensen die reizen en open staan voor elkaar! Buenos Aires was een soort tussenstop, maar ik heb me er goed vermaakt en zou graag een keer terug komen. Al snel nam ik de nachtbus (24 uur!!) naar Salta, een stad in het noorden van Argentinië. Ook deze plek was fijn, maar ik wilde zo snel mogelijk naar San Pedro de Atacama in Chili.
Na veel overwegingen besloot ik op zaterdag de bus te nemen en moest ik de wedstrijd van Mark missen. Ik had er de hele dag een slecht gevoel over, ook omdat ik midden in mijn FaceTime moment met Mark geen internet meer had en moest vertrekken… De busreis was geweldig, het landschap veranderde elk half uur en ik keek mijn ogen uit. Na de vele uren in de bus kwam ik aan in mijn hostel en had ik eindelijk wifi. Ik ontving direct allemaal heftige berichtjes en foto’s en wat bleek; Mark was op dat moment in het ziekenhuis aan het wachten op een operatie, want tijdens de wedstrijd had hij zijn kaak gebroken 😳. Ik wist niet waar ik het moest zoeken… ik kon niet met hem praten en de wifi viel steeds uit. Uitgeput, alleen in een nieuw hostel en in een nieuw land voelde ik me zo klein… ik wilde zooooo graag bij hem zijn. Ik kon alleen maar huilen en wilde het aller liefste naar huis 😭, maar ook hier heb ik weer veel van geleerd… Mijn hostelgenootjes waren super lief (ik had ze nog nooit gezien haha) en ze luisterden naar mijn verhaal. De operatie verliep goed en na een paar uur slaap kon ik eindelijk weer app’pen met Mark ❤️. Een heftige ervaring, maar het belangrijkste is dat Mark weer beter wordt en over een paar weken naar Colombia kan!! Nadat alles een beetje geland was moest ik mijn trip verder plannen. Ik ontmoette een paar mensen en we hadden samen een mooie tijd in San Pedro; we verkenden de omgeving met de fiets en stonden 03.30 uur op voor een trip naar de geisers (waar ik een tof stel uit Nijmegen ontmoette 😊). Al met al een rare, bijzondere, maar leuke tijd…
Vanuit San Pedro boekten we ook onze tour naar de zoutvlaktes bij Uyuni, iets wat hoog op mijn lijstje stond. Het werden 3 toffe dagen met veel verschillende meren, bergen, de dessert met cactussen, vulkanen, freezing koude nachten (waarvan 1 in een zouthotel), roze flamingo’s en natuurlijk de Salar de Uyuni; een oneindige zoutvlakte en het recept voor geweldige foto’s!! Helaas miste onze chauffeur met 100 km/u een verandering in de weg (gaten/heuvels of mss wel beide 😳), waardoor vooral Melanie en ik achterin de jeep (zonder gordels) een behoorlijke klap kregen. Ik heb nu, bijna twee weken later, nog steeds veel rugpijn ☹️, hopelijk gaat het snel beter…
Moe en voldaan aangekomen in Uyuni (inmiddels dus in Bolivia) vertrokken we diezelfde dag met de bus naar Potosi. Een stadje vooral bekend om de mijnen en waar ik (met lichtelijke claustrofobie) zeker niet in ben gegaan 😂. Julie (uit Australie) en ik besloten samen een kamer te delen en hadden de luxe van onze eigen badkamer! Ik vond het er heerlijk en genoot van de mooie gebouwen en de lieve Bolivianen.
Na een paar dagen gingen we (nog steeds met dezelfde groep) met de bus naar Sucre. Ik wilde hier langer blijven en besloot van hostel te veranderen, dat was geen goed idee… ik werd ziek en voelde me de hele nacht ellendig in een niet zo schoon hostel. Dat was het moment dat ik besloot even me-time nodig te hebben 😂😂. Ik zit nu in een heerlijk B&B en heb elke dag toffe privélessen van Veronica (en ze geeft me tips voor de lekkerste (wel hygiënische) broodjes chorizo en saltañas) Het Spaans is pittig (vooral als je nog NOOIT iets van Spaans hebt gehad ☺️), maar ik studeer veel en doe braaf mijn huiswerk 😊. Mijn doel is Mark te imponeren in Colombia 😜, ik hoop dat het lukt!!
Zaterdag vlieg ik naar La Paz en hoop daar met een Turkse vriendin op de mountainbike the deathroad te overleven 😉. Ik mis jullie en hoewel ik enorm geniet van dit prachtige continent heb ik mega veel zin om Mark te zien en verheug ik me inmiddels ook wel een beetje op ons huisje in het mooie en fijne Arnhem ☺️. Ik zal jullie iets eerder op de hoogte houden 😉, dikke zoen uit Bolivia ❤️
lot's wanderlust 