Zittend in het zonnetje, uitkijkend over het prachtige plein in Cusco geniet ik nog na van mijn geweldige trip naar de Machu Picchu. Nu erg happy en gelukkig, maar dat was een week geleden wel wat anders 😔 Ik verliet jullie in La Paz, na mijn bezoek aan de prive Clinic met bijzondere injecties…
De eerste dagen na de injectie verliepen geweldig; de busreis naar Copacabana verliep prima (met sneeuwval in La Paz 😁) en ik had een gezellige Franse reisgenoot. De 3 uur durende trek op Isla de Sol was ook prachtig en mijn rug deed weer wat ik van haar gewend was (positief gezien 😃). Ik ontmoette leuke mensen en de zon scheen volop. Ik vervolgde mijn reis naar Peru en in Puno at ik voor het eerst Lama 🙈 (best raar om je (nieuwe) lievelingsdier te eten 😂). Het contrast tussen Bolivia was onverwachts groot; de straten waren schoon, de restaurants bijna Europees en ik voelde me zoveel meer veilig op straat. De toeristische welvaart in Peru is goed voelbaar en ik had daar niet zo goed bij stilgestaan (net zoals de prijzen die behoorlijk veel hoger zijn 😁). Direct de volgende dag nam ik de bus naar Cusco en die reis verliep iets minder soepel… De stoelen waren zacht en ja, juist dat doet zoveel pijn. Elke 10 minuten veranderde ik van positie en dat tijdens een 8 uur durende reis was niet echt comfortabel 😔. Eerlijk… ik maakte me best zorgen over mijn pittige trek van 5 dagen naar de Machu Picchu. Ik heb zelf maar even internet doktertje gespeeld en het lijkt erop dat ik mijn bekkenbanden heb (in)gescheurd danwel heb opgerekt tijdens het ongeluk. Met als gevolg; bekkeninstabiliteit en pijn bij (zacht) zitten en opstarten. En nee, (ik hoor jullie denken) zwanger kan ik zeker niet zijn 😂😂. Eén voordeel; bewegen is goed (alleen tillen niet zo), dus die trek ging ik zeker doen!! Ik boekte een (pijnlijke) massage, maar dat was het zeker waard!
En dan Cusco… WOW!!! Na Bolivia is Cusco zo mooi, veilig, schoon, tof (Donya 😂), relaxt en gezellig en dus de perfecte plek om me op te laden voor 80 kilometer hiken. Ik ontmoette Laura uit New York en met een groep Fransen en Duitsers keken we meerdere kwartfinales van het EK (met het nodige sarcasme 😂) en hadden we veel lol.
Mijn hike naar de Machu Picchu had ik maanden geleden al geboekt en achteraf was dat niet zo verstandig. Ik hoorde verhalen over dezelfde hike, alleen dan voor 1/3 van de prijs 😳. Hmmm… er moest een verschil zijn, maar dat waren eigenlijk alleen details. Een aantal dagen voor de hike besloot ik de company te bezoeken en toen bleek ook nog mijn angst waarheid te zijn; ik was alleen toegevoegd aan een familie van 5 personen. De moed zakte me in de schoenen; een veeeeel te dure tour en me and the family (niet echt tof). Mark bleef me moed inpraten (hij is zo lief 😍😍😍), en de dag voor de trek ging ik naar de briefing… Ik stelde me voor en toen ik vroeg waar ze vandaan kwamen kreeg ik deze terug van moeders: “We moeten nu eerst betalen en hebben 5 hele dagen de tijd om met je te praten!!” Uhhhhhh… okay…. 😳😳😳😳😳😳😳.
Een hele discussie over geld volgde (gedurende 45 min 🙄) en ik hield me rustig op de achtergrond, ook tijdens de briefing voelde ik me niet echt genoodzaakt om iets toe te voegen… we namen afscheid en daarna volgde een hele middag bellen met Mark en een heleboel tranen (wat ws door de tijd van de maand werd verergerd 😉😂). Het liefste wilde ik afzeggen, wijzigen of gewoon de hele week in bed blijven liggen. Er bleek niks meer te doen aan de trek; dus het was of gaan, of heeeel veel geld kwijt. Ik besloot dat ik mezelf bij elkaar moest rapen en me als een volwassene met voldoende zelfvertrouwen moest gedragen 😂😂. Met dikke ogen stond ik om 3 uur ’s nachts op en wat volgde was geweldig; 80 kilometer hiken, gletsjers, sneeuw, slapen in een tentje op 4400 meter hoogte (brrrrrr -12), het meest geweldige eten ever (uhhhh wat kilo’s kwijtraken is niet gelukt 😜), zon, regen en poncho’s, meren, biertjes, jungle met koffiebonen, avocado’s, bananen, heel veel lachen en met als enorm hoogtepunt de zonsopkomst bij Machu Picchu (waarvoor we om 3 uur opstonden 😳). Elke ochtend werden we wakker gemaakt met tentservice (warme koffie en een bakje warm water om je een beetje te wassen) en er was altijd een emergency horse op de achtergrond mocht je niet meer kunnen lopen. Het bleef een beetje de familie en Annelot, maar de gids en ik waren een team en de familieleden uit Australië en Frankrijk bleken ontzettend relaxt en aardig en we maakten veel lol. Achteraf was het het extra geld voor de trek meer dan waard en was het voor mij een hele speciale bijzondere ervaring (precies wat ik gehoopt had).
En nu dus nog even in Cusco, morgen neem ik de nachtbus naar Huacachina voor sandboarding en donderdag reis ik door naar Lima. Nog een paar nachtjes slapen en dan eindigt mijn reis in Peru… zoals jullie begrijpen kijk ik uit naar Colombia; zon, zee en vooral… Mark!!! ❤️ I can’t wait 😍😍
lot's wanderlust 